Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Αμαλίας 71

Όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Κλείνει- και- η πειραματική σκηνή της τέχνης. Πραγματικά, δεν νομίζω ότι μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το αγαπημένο μου Αμαλία. 

Θα μου πεις, εδώ υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν- το πώς είναι ένα άλλο θέμα- να ζουν χωρίς τη δουλειά τους. 

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Comptine d' un ete

Καλοκαίρι. Στην Χαλκιδική. 30 βαθμοί υπό την σκιά. και τα τζιτζίκια ζεσταίνονται και δεν σταματούν- να κάνουν τζι τζι.


Φωτογραφίες του καλοκαιριού που ξέμειναν στην οθόνη του υπολογιστή  και δεν θέλησα να κρύψω μέσα σε φακέλους.




Οι μέρες το καλοκαίρι είναι τρελές. Έχου κάτι το απέραντο γαλάζιο.








τα αγαπημένα χρώματα της ημέρας









Happiness is real only when shared.



























La Belle de jour




















Βάδισα- για ακόμη μια φορά- στη στενή λωρίδα γης που συνδέει το νησί με τον υπόλοιπο κόσμο.






Είναι 10 Σεπτεμβρίου. Στην Θεσσαλονίκη. Σε δύο μέρες ξυπνώ στις 7 και πάω σχολείο. Καλή φάση. 


Τζιτζίκια πάντως δεν έχει. 

A bout de souffle






















Patricia Franchini: I don't know if I'm unhappy because I'm not free, or if I'm not free because I'm unhappy. 






Patrichia Franchini: Sleeping is sad. We have to separate. They say ''sleep together'' but it's not true. 


Michel Poiccard: How old are you?
Patrichia Franchini: A hundred.
Michel Poiccard: You don't look it.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Εσύ ο καθρέφτης που μέσα βλέπω εμένα




Mondscheinsonate

Τα τελευταία βράδια με νανουρίζει πριν κοιμηθώ.

ανάσα ωκεανού

Γιούχουουουου

Σήμερα ήρθαν επίσκεψη πέντε μικρά (έξι μαζί με την αδερφή μου που τα υποδέχτηκε όλο χαρά).
Αφού τα κορίτσια φόρεσαν τα κολιέ μου (ακόμα προσπαθώ να τα ξεμπλέξω), πρόσθεσαν λίγο από το καλό μου κραγιόν (ναι, είναι- ήταν- Chanel) στα μάγουλά τους, εγκαταστάθηκαν στο δωμάτιό μου (υποστήριξαν ότι είναι ''το πιο ωραίο δωμάτιο'' ), χόρεψαν στο ρυθμό του Las Divinas (Patty σ αγαπώ), αφόυ ένας μπόμπιρας- με καλή τακτική, όπως επανέλαβε ο ίδιος σαράντα δύο φορές- με νίκησε στο σκάκι (ρουά ματ και γω δεν πήρα χαμπάρι), αφού άρχισαν να τσιρίζουν (ασταμάτητα όμως), μετά έφυγαν.

Ακόμα πιστεύω- ακράδαντα- ότι τα παιδιά είναι ευτυχία. 

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

 Όταν ζήτησε την κάμερά του για να δει τις φωτογραφίες απ' το ταξίδι τους- αν και αυτός επέμενε ότι δεν αξίζουν- συνειδητοποίησε ότι η κάμερα δεν είχε συλλάβει την πόλη. Και στις 109 φωτογραφίες ήταν αυτή. Όχι η πόλη. 


Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Σήμερα τελειώνει η έκθεση του Toulouse Lautrec. Ήθελα να πάω ακόμη μια φορά. Να θαυμάσω τους μποέμ κυρίους και τις όμορφες χορεύτριες. Το ξέχασα. Θα κάτσω τώρα να διαβάσω φιλοσοφία (γράφω σε Ντεκάρτ, ορθολογιστές και Καντ) και να γράψω δυο εκθέσεις. Με τι διάθεση;
Πρέπει πρώτα να βγω λιγάκι έξω από το σπίτι.

You always hurt the one you love, the one you shouldn't hurt at all

Το τραγούδι μιλάει. Τα λέει όλα. Περιγράφει ακριβώς τη σχέση του Ντην και της Σίντυ στο Blue Valentine. Με ρώτησες αν πρόκειται για ένα ακόμα αμερικάνικο λαβ στόρυ με χάπι εντ. Δεν ήξερα τι να πω. Η απάντηση ήρθε στο τέλος της ταινίας, τη στιγμή που περιμέναμε την κάθαρση. Αναζητήσαμε το αισιόδοξο στοιχείο που αναζητούν όλοι οι (αισιόδοξοι;) άνθρωποι. Και ήρθε το τέλος της ταινίας. Και του έρωτα. Σκέτη ανατροπή.
Βγήκα από την αίθουσα πολύ χάλια. (νομίζω και εσύ)

Ακόμα δεν ξέρω γιατί δεν έκλαψα μέσα στην αίθουσα.
Αν συνεχίσω πάντως να σκέφτομαι την ταινία, είναι κάτι που πρόκειται να κάνω πολύ συντομα. 

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011


How does it feel
To be without a home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Θέλω να ακόυω το πικ-απ να παίζει αυτό το τραγούδι

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Son de Cuba

Το επόμενο ταξίδι που θα κάνω θέλω να είναι στην Κόυβα.
Στο όμορφο Τρινιδάδ.

Γ. Ρ.

Καθένας μοναχός βαδίζει στον έρωτα, στη δόξα και τον θάνατο
"Μετά από πολλή σκέψη και δάκρυα, σχημάτισα τη γνώμη ότι οι νεκροί πεθαίνουν για να ξεχάσουν τους ζωντανούς και οι ζωντανοί ζουν για να θυμούνται τους νεκρούς"

Lucy

Picture yourself in a boat on a river
with tangerine trees and marmalade skies

είναι ένα τραγούδι που αγαπώ

Memory

τι βρήκα στο τετράδιο ενός νεαρού μαθητή:

Carpe diem    άδραξε την ημέρα

(χαμόγελο) μου θύμισε κάτι που για καιρό είχα ξεχάσει

:(

Έχει τέλεια μέρα.
Το βράδυ έχουν live στα λαδάδικα οι Blues Wire.
Και γω έχω διάβασμα.

Time's a wastin

Τις τελευταίες τρεις μέρες δεν τραγουδάω τίποτα άλλο πέρα από Johnny Cash.

Άντριου sing along :)